İblisə qarşı olan effektiv silahlar

366

İblis (lən) - insanın and içmiş düşmənidir. Ona görə də hər an onu izləyir və ona zərbə vurmağa hazırlaşır. İnsan da gərək bu döyüş meydanında əliboş olmasın.

Onun da mübarizə üçün silahları olmalıdır. Əks halda şeytan fürsəti qənimət bilib, onun dünya və axirətini məhv edə bilər.

Bu silahlarla tanış olaq:

1. Allaha pənah aparmaq.

"Və de: "Ey Rəbbim! Şeytanların vəsvəsə və təhriklərindən Sənə pənah gətirirəm".

"Və onların (namaz halında və ölüm zamanı) mənim yanımda olmalarından Sənə pənah gətirirəm, ey Rəbbim!". ("Muminun" 97-98).

Şeytanın (lən) vəsvəsəsi heç kəsə gizli deyildir. Hamı bilir ki, şeytan insanın aşkar düşmənidir. Son nəfəsinə qədər insandan əl çəkməyəcəkdir.

Bütün hədəfi budur ki, insan mömin olmasın. İkincisi isə o, xeyir iş görməsin, daima şər işlər görsün. Bəli, bu cür güclü bir düşmən bizi güdür.

Bu düşməndən tək nicat yolumuz - Allaha pənah aparmaqdır. Allaha pənah aparmaq, yəni günahdan qaçmaq, dilinə hakim olmaq, boş işlər görməmək deməkdir.

Allaha pənah aparanlar üç dəstəyə bölünürlər: o kəslər ki, dildə şeytanı lənətləyir, lakin dediklərinin mənasını dərk etmirlər. O kəslər ki, şeytanı lənətlədiyini bilir, dərk edir, lakin onun qurbanına çevrilir.

Şeytana səcdə edir və həqiqətdə ona pənah aparır. Üçüncüsü isə həm şeytanı nə üçün lənətlədiyini bilir və həm də şeytandan bezardır. Bunlar həqiqi mənada Allaha pənah aparar.

2. Allahı zikr etmək.

"Şübhəsiz, təqvalı olanlara şeytandan bir vəsvəsə yetişsə, (ya qəlblərdə dolanan bir şeytan onların fikirlərinə zərər-ziyan yetirsə, dərhal) (Allahı yadlarına salaraq) özlərinə gələr və onda gözüaçıq olarlar". ("Əraf" 201).

Hədislərdə oxuyuruq ki, nə zaman iki mömin qarşılaşsa və Allahın zikrini etsə, İblisin (lən) üzündə bir tikə ət qalmaz, parçalanar və ruhu çəkdiyi əziyyətin şiddətindən fəryad çəkər.

Səma mələkləri və behişt xadimləri bunu eşidər və ona lənət edərlər o zamana qədər ki, heç bir yaxın mələk qalmaz ki, onu lənətləməsin.

Allahı zikr etmək - həyat və bəsirət mənbəyidir. İnsan əgər Allahdan qafil olarsa, şeytanla yoldaş olar. Zikr sadəcə dildə deməklə bitmir.

İnsan əməlində Allahı zikr etdiyini nişan verməlidir. Yəni, bilməlidir ki, Allah onun üzərində nazirdir və onun hər bir əməlini görür.

3. Allaha təvəkkül etmək.

"Çünki, onun iman gətirən və özlərinin Rəbbinə təvəkkül edən kəslər üzərində (vəsvəsə etməkdən savayı başqa) bir hökmranlığı yoxdur". ("Nəhl" 99).

Din alimlərindən biri buyurub: "Təvəkkül odur ki, insan bütün xırda və ümumi işlərini öz Malikinə tapşırar". İnsan əgər özünü bəndə bilsə və qəbul etsə, Allaha itaət edər.

4. Niyyətin xalis olması.

"(İblis) dedi: "İzzətinə and olsun ki, onların hamısını (kökü kəsilənə kimi Adəmin nəslinin hamısını) aldadıb doğru yoldan çıxaracağam. Onların arasından Sənin (ruh və bədənlərini küfr və günah çirkinliyindən təmizlədiyin) xalis və seçilmiş bəndələrin istisna olmaqla"". ("Sad" 82-83).

Dinin əsasını ixlas təşkil edir. Əgər ixlas olmazsa əməl məhv olar. Əgər ixlas olmazsa əməlin dəyəri olmaz, hətta əgər dağlar boyda olsa belə. Əgər insan şeytanın şərrindən amanda qalmaq istəyirsə gərək ixlaslı olsun.

5. Yalvarış.

"Biz peyğəmbər göndərdiyimiz hər bir şəhər və kəndin əhalisini xəstəlik, çətinlik və yoxsulluğa düçar etdik ki, bəlkə (Bizim dərgahımıza) yalvarıb-yaxarsınlar". ("Əraf" 94).

Yalvaran insan öz zəlil olduğunu aşkar edər. Hər kim şeytanın hücumunu dərk etsə və başa düşsə ki, təkbaşına onunla mübarizə apara bilməyəcəkdir, çarəsiz nalə çəkər və yalvarıb ağlayar.

Allaha üz tutar və dua edər, deyər: "Allahım! Fəryad çəkirəm o düşmənə görə ki, qudurmuş it kimi ardımca düşüb".

"Bəs nə üçün Bizim əzabımız onlara yetişəndə boyun əymədilər və yalvarıb-yaxarmadılar? Əksinə, onların qəlbləri daşlaşdı və şeytan etdiklərini (günahları) bəzəyərək onlara gözəl göstərdi". ("Ənam" 43).

Yəni, əgər çətinliyə düşən zaman Allahı yada salsaydılar, özlərini Ona möhtac hiss edərdilər. Ona görə də yalvarı-yaxarardılar. Allah da onlara şeytandan nicat verərdi.
Allah Təala bizlərə lənətlənmiş şeytandan nicat versin.